panować [zapanować] nad sobą
- panować [zapanować] nad sobą
panować [zapanować] nad sobą {{/stl_13}}{{stl_33}}'kontrolować, hamować swoje reakcje emocjonalne, nie uzewnętrzniać swych uczuć, zachowywać psychiczną równowagę':{{/stl_33}}{{stl_10}}W każdej sytuacji umiał panować nad sobą. Nie panując nad sobą, zaczęła wrzeszczeć na dzieci. Ledwie mu się udało zapanować nad sobą. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
zapanowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk Ib, zapanowywaćowuję, zapanowywaćowuje {{/stl 8}}– zapanować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, zapanowywaćnuję, zapanowywaćnuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przejmować, obejmować nad … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
